PRAWO WODNE - ustawa z dnia 18 lipca 2001
/Dz.U. nr 115 poz. 1229 z 11 października 2001 r./
Dział VI. Zarządzanie zasobami wodnymi
Rozdział 1. Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej oraz dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej
Art. 89. 1. Prezes Krajowego
Zarządu Gospodarki Wodnej, zwany dalej "Prezesem Krajowego Zarządu",
jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach
gospodarowania wodami, a w szczególności w sprawach zarządzania
wodami oraz korzystania z wód.
2. Prezes Krajowego Zarządu jest powoływany oraz odwoływany przez
Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw
gospodarki wodnej.
3. Zastępcy Prezesa Krajowego Zarządu są powoływani oraz
odwoływani przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej na
wniosek Prezesa Krajowego Zarządu.
4. Nadzór ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej
nad działalnością Prezesa Krajowego Zarządu polega w
szczególności na:
1) zatwierdzaniu programów realizacji
zadań związanych z utrzymywaniem wód lub urządzeń wodnych oraz
inwestycji w gospodarce wodnej,
2) zatwierdzaniu corocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 91,
3) zatwierdzaniu planu kontroli gospodarowania wodami wykonywanej przez Prezesa Krajowego Zarządu,
4) polecaniu przeprowadzenia kontroli nieujętych w planie kontroli.
Art. 90. 1. Prezes Krajowego Zarządu wykonuje zadania określone ustawą, a w szczególności:
1) opracowuje plany gospodarowania wodami dla
obszaru państwa, z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy,
2) przygotowuje projekt planu ochrony
przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze
państwa,
3) zatwierdza projekt warunków korzystania z wód regionu wodnego,
4) prowadzi kataster wodny dla obszaru państwa, z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy,
5) sprawuje nadzór nad działalnością
dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej, a w
szczególności kontroluje ich działanie, zatwierdza plany
działalności oraz sprawozdania z ich wykonania, a także poleca
przeprowadzenie doraźnej kontroli gospodarowania wodami w regionie
wodnym,
6) sprawuje nadzór nad funkcjonowaniem
państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej oraz państwowej służby
hydrogeologicznej,
7) reprezentuje Skarb Państwa w stosunku do
mienia związanego z gospodarką wodną określonego ustawą, a w
szczególności programuje, planuje i nadzoruje realizację zadań
związanych z utrzymywaniem wód lub urządzeń wodnych oraz
inwestycje w gospodarce wodnej,
8) uzgadnia, w części dotyczącej gospodarki
wodnej, projekty list programów priorytetowych Narodowego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, o których mowa
w art. 415 ust. 5 pkt 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska.
2. Prezes Krajowego Zarządu wykonuje swoje zadania przy pomocy
Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, zwanego dalej "Krajowym Zarządem".
3. Działania w zakresie gospodarowania wodami morskich wód
wewnętrznych i wodami morza terytorialnego Prezes Krajowego Zarządu
wykonuje we współpracy z właściwymi organami administracji
morskiej.
4. Organizację Krajowego Zarządu określa statut nadany, w drodze
rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra
właściwego do spraw gospodarki wodnej; przy nadawaniu statutu
uwzględnia się zakres działalności Krajowego Zarządu oraz podział
państwa na obszary dorzeczy.
Art. 91. Prezes Krajowego Zarządu składa ministrowi
właściwemu do spraw gospodarki wodnej, nie później niż do dnia
15 maja następnego roku, coroczne sprawozdanie z realizacji zadań, o
których mowa w art. 90 ust. 1, oraz udziela informacji w tym
zakresie, a także przedstawia wnioski w sprawach dotyczących
kształtowania polityki państwa w zakresie gospodarowania zasobami
wodnymi.
Art. 92. 1. Dyrektor regionalnego zarządu
gospodarki wodnej, zwany dalej "dyrektorem regionalnego zarządu", jest
organem administracji rządowej niezespolonej właściwym w sprawach
gospodarowania wodami w regionie wodnym, w zakresie określonym w
ustawie.
2. W przypadkach określonych ustawą dyrektor regionalnego zarządu
wydaje rozporządzenia mające charakter aktów prawa miejscowego.
3. Do zadań dyrektora regionalnego zarządu należy w szczególności:
1) opracowywanie analiz stanu
zasobów wodnych oraz stanu ochrony przed powodzią w regionie
wodnym,
2) opracowywanie warunków korzystania z wód regionu wodnego,
3) opracowywanie projektów
planów ochrony przeciwpowodziowej w regionie wodnym,
4) opiniowanie projektów
planów gospodarowania zasobami wodnymi na obszarze dorzecza,
5) opracowywanie analizy ekonomicznej gospodarowania wodami w regionie wodnym,
6) sporządzanie wykazów:
a) wód
powierzchniowych i podziemnych, które są lub mogą być
wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,
b) wód
powierzchniowych wykorzystywanych do celów rekreacyjnych, a w
szczególności do kąpieli,
c) wód
powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i
mięczaków lub innych organizmów w warunkach naturalnych
oraz umożliwiających migracje ryb,
d) wód
wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł
rolniczych,
7) koordynowanie działań związanych z
ochroną przed powodzią oraz suszą w regionie wodnym, w
szczególności prowadzenie ośrodków
koordynacyjno-informacyjnych ochrony przeciwpowodziowej,
8) prowadzenie katastru wodnego dla regionu wodnego,
9) występowanie na prawach strony w
postępowaniach administracyjnych, prowadzonych na podstawie
przepisów ustawy, w sprawach dotyczących regionu wodnego,
10) uzgadnianie projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
11) uzgadnianie projektów decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu w odniesieniu do przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko,
12) wykonywanie kontroli gospodarowania wodami,
13) planowanie przedsięwzięć związanych z odbudową
ekosystemów zdegradowanych przez eksploatację zasobów
wodnych,
14) uzgadnianie, w zakresie przedsięwzięć dotyczących
gospodarki wodnej na terenie regionu, projektów list
przedsięwzięć priorytetowych przedkładanych przez wojewódzkie
fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o których mowa
w art. 414 ust. 2 pkt 3 ustawy - Prawo ochrony środowiska.
4. W ramach gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, związanym z
gospodarką wodną, dyrektor regionalnego zarządu realizuje w imieniu
Prezesa Krajowego Zarządu zadania związane z utrzymywaniem wód
lub urządzeń wodnych oraz pełni funkcję inwestora w zakresie gospodarki
wodnej w regionie wodnym.
5. Dyrektor regionalnego zarządu wykonuje swoje zadania przy
pomocy regionalnego zarządu gospodarki wodnej, zwanego dalej
"regionalnym zarządem".
6. Dyrektor regionalnego zarządu, dla realizacji zadań, o
których mowa w ust. 4, może tworzyć jednostki organizacyjne, w
trybie przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach
publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr
49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz.
69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz.
1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497, Nr 46, poz.
499, Nr 88, poz. 961, Nr 98, poz. 1070, Nr 100, poz. 1082 i Nr 102,
poz. 1116), ustalając szczegółowy zakres zadań, siedzibę, obszar
i czas działania.
7. Organizację regionalnego zarządu określa statut nadany przez
ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej na wniosek Prezesa
Krajowego Zarządu; przy nadawaniu statutu uwzględnia się zakres
działalności regionalnego zarządu oraz charakter obszaru działania.
Art. 93. 1. Dyrektora regionalnego zarządu
powołuje oraz odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej na
wniosek Prezesa Krajowego Zarządu, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady
Gospodarki Wodnej.
2. Zastępców dyrektora regionalnego zarządu powołuje oraz
odwołuje Prezes Krajowego Zarządu na wniosek dyrektora regionalnego
zarządu, po zasięgnięciu opinii rady gospodarki wodnej regionu wodnego.
Art. 94. Dyrektor regionalnego zarządu składa
Prezesowi Krajowego Zarządu, nie później niż do dnia 31 marca,
coroczne sprawozdanie z realizacji zadań, o których mowa w art.
92 ust. 3 i 4, uwzględniające działalność jednostek, o których
mowa w art. 92 ust. 6.
Art. 95. 1. Pracownicy regionalnych
zarządów oraz podległych im jednostek organizacyjnych, o
których mowa w art. 92 ust. 6, zatrudnieni na stanowiskach
określonych na podstawie ust. 3, obowiązani są w trakcie wykonywania
obowiązków służbowych do noszenia munduru.
2. Koszty umundurowania ponosi pracodawca. 3. Minister
właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz stanowisk, na których pracownicy obowiązani są do noszenia
munduru, elementy składowe i wzory mundurów oraz czas ich
używania, uwzględniając rodzaj stanowisk i celowość umundurowania
pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach, a także potrzebę
odróżnienia tego umundurowania od wykorzystywanego przez inne
służby.
Art. 96. 1. Tworzy się Krajową Radę Gospodarki
Wodnej, zwaną dalej "Krajową Radą", jako organ opiniodawczo-doradczy
Prezesa Krajowego Zarządu.
2. Do zakresu działania Krajowej Rady należy wyrażanie opinii w
sprawach gospodarowania wodami, ochrony przed powodzią oraz ochrony
przed skutkami suszy, a w szczególności:
1) przedstawianie propozycji oraz
wniosków dotyczących poprawy stanu zasobów wodnych oraz
ochrony przeciwpowodziowej w państwie,
2) opiniowanie projektów planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, 2 i 4,
3) opiniowanie programów inwestycyjnych w zakresie gospodarowania wodami,
4) opiniowanie projektów aktów prawnych regulujących sprawy gospodarowania wodami.
Art. 97. 1. Krajowa Rada składa się z 30
członków zgłoszonych przez ogólnopolskie organizacje
zrzeszające jednostki samorządu terytorialnego, uczelnie, jednostki
naukowo-badawcze i organizacje społeczne, gospodarcze, ekologiczne
związane z gospodarką wodną, powoływanych na okres 4 lat, z
zastrzeżeniem ust. 3.
2. Członków Krajowej Rady powołuje minister właściwy do
spraw gospodarki wodnej na wniosek Prezesa Krajowego Zarządu
spośród osób, o których mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej może odwołać
członka Krajowej Rady przed upływem jego kadencji na wniosek uczelni,
jednostki naukowo-badawczej lub organizacji, która zgłosiła jego
kandydaturę.
Art. 98. 1. Krajowa Rada wybiera ze swego grona
przewodniczącego, zastępcę i sekretarza, którzy tworzą prezydium
Krajowej Rady.
2. Prezydium Krajowej Rady reprezentuje Krajową Radę na zewnątrz oraz organizuje jej prace.
3. Krajowa Rada może tworzyć stałe lub doraźne komisje albo
zespoły; do pracy w komisjach albo zespołach mogą być zapraszane osoby
spoza składu Krajowej Rady.
4. Uchwały Krajowej Rady podejmowane są w głosowaniu, zwykłą
większością głosów, przy obecności co najmniej połowy liczby
członków.
5. Tryb działania Krajowej Rady określa regulamin przez nią uchwalony.
Art. 99. 1. Wydatki związane z działalnością
Krajowej Rady są pokrywane z części budżetu państwa będącej w
dyspozycji Prezesa Krajowego Zarządu.
2. Członkom Krajowej Rady oraz zapraszanym na jej posiedzenia
specjalistom zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa
się posiedzenie, i biorącym udział w posiedzeniu przysługuje zwrot
diet, kosztów podróży i noclegów na zasadach
określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości
należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży
służbowej na obszarze państwa.
3. Obsługę biurową Krajowej Rady zapewnia Prezes Krajowego Zarządu.
Art. 100. 1. Tworzy się rady gospodarki wodnej
regionów wodnych, zwane dalej "radami regionów", jako
organy opiniodawczo-doradcze dyrektorów regionalnych
zarządów.
2. Do zakresu działania rady regionu należy wyrażanie opinii w
sprawach gospodarowania wodami w regionie wodnym, a w
szczególności:
1) projektów warunków korzystania z wód regionu wodnego,
2) projektów planów ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego,
3) projektów planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy,
4) planowanych przedsięwzięć związanych z
odbudową ekosystemów zdegradowanych przez eksploatację
zasobów wodnych,
5) projektów inwestycji związanych z gospodarowaniem wodami w regionie wodnym,
6) projektów programów, o których mowa w art. 47,
7) gminnych, powiatowych i wojewódzkich planów gospodarki odpadami.
3. Rada regionu składa się z 30 członków zgłoszonych przez
organy samorządu terytorialnego, organizacje gospodarcze, rolnicze,
rybackie oraz społeczne związane z gospodarką wodną, a także przez
zakłady korzystające z wód oraz właścicieli wód
nienależących do Skarbu Państwa, powoływanych na okres 4 lat, z
zastrzeżeniem ust. 5.
4. Członków rady regionu powołuje Prezes Krajowego Zarządu
na wniosek regionalnego dyrektora zarządu spośród osób, o
których mowa w ust. 3.
5. Prezes Krajowego Zarządu może odwołać członka rady regionu
przed upływem jego kadencji na wniosek organizacji, która
zgłosiła jego kandydaturę.
6. Do organizacji rad regionu stosuje się odpowiednio przepisy art. 98.
Art. 101. 1. Wydatki związane z działalnością
rad regionu, konieczne dla realizacji zadań, o których mowa w
art. 100 ust. 2, są pokrywane ze środków regionalnego zarządu.
2. Członkom rady regionu oraz zapraszanym na jej posiedzenia
specjalistom zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa
się posiedzenie, i biorącym udział w posiedzeniu przysługuje zwrot
diet, kosztów podróży i noclegów na zasadach
określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości
należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży
służbowej na obszarze państwa.
3. Obsługę biurową rady regionu zapewnia regionalny zarząd.
Rozdział 2. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna oraz państwowa służba hydrogeologiczna
Art. 102. 1. Państwowa służba
hydrologiczno-meteorologiczna wykonuje zadania państwa w zakresie
osłony hydrologicznej i meteorologicznej społeczeństwa oraz gospodarki,
a także na potrzeby bilansowania zasobów wód
powierzchniowych.
2. Państwowa służba hydrogeologiczna wykonuje zadania państwa na
potrzeby rozpoznawania, bilansowania i ochrony wód podziemnych w
celu racjonalnego ich wykorzystania przez społeczeństwo oraz
gospodarkę.
3. Państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną pełni Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej.
4. Państwową służbę hydrogeologiczną pełni Państwowy Instytut
Geologiczny. 5. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz
Państwowy Instytut Geologiczny są jednostkami badawczo-rozwojowymi w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o
jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388).
Art. 103. Do zadań państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej należy:
1) wykonywanie pomiarów i obserwacji hydrologicznych oraz meteorologicznych,
2) gromadzenie, przetwarzanie, archiwizowanie i
udostępnianie informacji hydrologicznych oraz meteorologicznych,
3) wykonywanie bieżących analiz i ocen sytuacji hydrologicznej oraz meteorologicznej,
4) opracowywanie i przekazywanie prognoz meteorologicznych oraz hydrologicznych,
5) opracowywanie i przekazywanie organom
administracji publicznej ostrzeżeń przed niebezpiecznymi zjawiskami
zachodzącymi w atmosferze i hydrosferze.
Art. 104. 1. Państwowa służba
hydrologiczno-meteorologiczna posiada i utrzymuje podstawową i
specjalną sieć obserwacyjno-pomiarową, system wymiany danych oraz biura
prognoz meteorologicznych i biura prognoz hydrologicznych.
2. Podstawową sieć obserwacyjno-pomiarową stanowią:
1) stacje hydrologiczno-meteorologiczne i stacje hydrologiczne,
2) standardowe posterunki pomiarowe hydrologiczno-meteorologiczne,
3) stacje pomiarów aerologicznych,
4) stacje radarów meteorologicznych.
3. Specjalną sieć obserwacyjno-pomiarową stanowią:
1) stacje badań specjalnych,
2) lotniskowe biura meteorologiczne,
3) specjalne posterunki i sieci pomiarowe,
4) punkty pomiarowe dla Morza Bałtyckiego oraz strefy brzegowej.
4. Biura prognoz meteorologicznych oraz biura prognoz hydrologicznych:
1) opracowują i udostępniają
krótkoterminowe i średnioterminowe ogólne i
specjalistyczne prognozy hydrologiczne i meteorologiczne,
2) udzielają informacji o aktualnych warunkach hydrologicznych i meteorologicznych,
3) opracowują i udostępniają ostrzeżenia przed żywiołowym działaniem sił przyrody oraz przed suszą,
4) prowadzą na bieżąco osłonę hydrologiczną i meteorologiczną społeczeństwa oraz gospodarki.
Art. 105. Do zadań państwowej służby hydrogeologicznej należy:
1) wykonywanie pomiarów i obserwacji hydrogeologicznych,
2) gromadzenie, przetwarzanie, archiwizowanie
oraz udostępnianie zgromadzonych informacji, w szczególności
dotyczących zasobów, stanów i jakości wód
podziemnych,
3) wykonywanie bieżących analiz i ocen sytuacji hydrogeologicznej,
4) opracowywanie oraz przekazywanie prognoz
zmian zasobów, jakości oraz zagrożeń wód podziemnych,
5) opracowywanie i przekazywanie organom
administracji publicznej ostrzeżeń przed niebezpiecznymi zjawiskami
zachodzącymi w strefach zasilania oraz poboru wód podziemnych.
Art. 106. 1. Państwowa służba hydrogeologiczna
posiada i utrzymuje sieć stacjonarnych obserwacji wód
podziemnych oraz zespoły do spraw ocen i prognoz hydrogeologicznych.
2. Sieć obserwacji wód podziemnych stanowią:
1) stacje hydrogeologiczne,
2) punkty obserwacyjne stanów wód podziemnych,
3) punkty monitoringu jakości wód podziemnych,
4) piezometry obserwacyjne,
5) obudowane źródła.
3. Państwowa służba hydrogeologiczna sprawuje nadzór nad
funkcjonowaniem krajowej sieci monitoringu jakości wód
podziemnych oraz sieci monitoringów regionalnych.
Art. 107. 1. Urządzenia pomiarowe służb państwowych podlegają ochronie na warunkach określonych w ustawie.
2. Zabrania się:
1) przemieszczania urządzeń pomiarowych służb państwowych przez osoby nieupoważnione,
2) wykonywania w pobliżu urządzeń pomiarowych
służb państwowych czynności powodujących ich zniszczenie, uszkodzenie,
zakłócenie prawidłowego funkcjonowania lub zmianę
warunków obserwacji.
3. Właściciel gruntu jest obowiązany udostępnić grunt na potrzeby
budowy oraz ustanowienia strefy ochronnej urządzeń pomiarowych służb
państwowych.
4. W celu zapewnienia reprezentatywności dokonywanych
pomiarów lub obserwacji mogą być ustanawiane strefy ochronne
urządzeń pomiarowych służb państwowych stanowiące obszary, na
których obowiązują zakazy, nakazy i ograniczenia w zakresie
użytkowania gruntów oraz korzystania z wód.
5. Na obszarach stref ochronnych urządzeń pomiarowych służb
państwowych może być zabronione wznoszenie obiektów budowlanych
oraz wykonywanie robót lub czynności, które mogą
spowodować czasowe lub trwałe zaburzenie reprezentatywności
pomiarów i obserwacji, a w szczególności:
1) w odległości 30 metrów od urządzeń
pomiarowych - wznoszenie wszelkich obiektów budowlanych,
sadzenie drzew lub krzewów oraz sztuczne zraszanie upraw,
2) w odległości od 30 do 500 metrów od
urządzeń pomiarowych - wznoszenie zwartej zabudowy piętrowej oraz
sadzenie drzew w zwartych zespołach.
6. Strefę ochronną urządzeń pomiarowych służb państwowych
ustanawia, w drodze decyzji, starosta, na wniosek właściwej służby,
określając zakazy, nakazy, ograniczenia oraz obszary, na których
obowiązują, stosownie do przepisów ust. 5. Wniosek powinien
zawierać propozycje granic strefy wraz z planem sytuacyjnym oraz
propozycje dotyczące zakazów, nakazów lub ograniczeń w
zakresie użytkowania gruntów lub korzystania z wód.
7. W decyzji, o której mowa w ust. 6, starosta może nakazać usunięcie drzew lub krzewów.
8. Za szkody, poniesione w związku z udostępnieniem gruntu na
potrzeby budowy urządzeń pomiarowych służb państwowych oraz w związku z
wprowadzeniem w strefie ochronnej urządzeń pomiarowych służb
państwowych zakazów, nakazów lub ograniczeń w zakresie
użytkowania gruntów lub korzystania z wód, właścicielowi
nieruchomości położonej w tej strefie przysługuje odszkodowanie,
odpowiednio od państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej lub
państwowej służby hydrogeologicznej, na zasadach określonych w ustawie.
Art. 108. 1. Osoby wykonujące prace pomiarowe,
kontrolne oraz prace związane z wykonywaniem, obsługą lub utrzymaniem
urządzeń pomiarowych służb państwowych mają prawo:
1) wstępu na grunt, do obiektów
budowlanych, na wody powierzchniowe oraz dokonywania niezbędnych
czynności związanych z wykonywanymi pracami,
2) umieszczania na gruntach, obiektach
budowlanych oraz w wodach powierzchniowych urządzeń pomiarowych służb
państwowych,
3) usuwania drzew lub krzewów z obszaru strefy ochronnej oraz wykonywania niwelacji terenu.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, nie naruszają
przepisów dotyczących ochrony zabytków, dróg
publicznych, ochrony środowiska i prawa budowlanego.
3. Na terenach zamkniętych, o których mowa w ustawie -
Prawo budowlane, prace, o których mowa w ust. 1, mogą być
wykonywane tylko za zgodą właściwego ministra.
4. Właściciel nieruchomości jest obowiązany umożliwić wykonanie
prac, o których mowa w ust. 1, przez osoby upoważnione przez
państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną lub państwową służbę
hydrogeologiczną.
Art. 109. 1. Państwowa służba
hydrologiczno-meteorologiczna oraz państwowa służba hydrogeologiczna są
finansowane ze środków budżetu państwa.
2. Ze środków budżetu państwa w części dotyczącej
gospodarki wodnej, będących w dyspozycji Prezesa Krajowego Zarządu,
finansowane jest:
1) utrzymywanie bieżącej działalności państwowej
służby hydrologiczno-meteorologicznej oraz państwowej służby
hydrogeologicznej,
2) utrzymywanie i modernizacja podstawowej sieci
obserwacyjno-pomiarowej państwowej służby
hydrologiczno-meteorologicznej oraz systemu wymiany danych,
3) utrzymywanie i modernizacja
hydrogeologicznych urządzeń pomiarowych państwowej służby
hydrogeologicznej, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4,
4) modernizacja systemu gromadzenia i przetwarzania informacji,
5) utrzymywanie i rozwój komórek metodycznych,
6) opracowywanie danych oraz informacji hydrologiczno-meteorologicznych i hydrogeologicznych,
7) opracowywanie i publikowanie ostrzeżeń,
prognoz oraz komunikatów hydrologicznych oraz meteorologicznych,
a także roczników hydrologicznych, meteorologicznych i
hydrogeologicznych.
3. Ze środków będących w dyspozycji innych, odpowiednich dysponentów części budżetu państwa, finansuje się:
1) osłonę meteorologiczną lotnictwa cywilnego,
2) osłonę hydrologiczno-meteorologiczną żeglugi morskiej i żeglugi śródlądowej,
3) osłonę hydrologiczno-meteorologiczną rolnictwa,
4) monitoring jakości wód podziemnych,
wraz ze związanymi z nim hydrogeologicznymi urządzeniami pomiarowymi,
5) informacje przekazywane na potrzeby obronności państwa,
6) utrzymywanie specjalnych sieci obserwacyjno-pomiarowych.
Art. 110. 1. Właścicielem informacji zbieranych
i przetwarzanych na podstawie standardowych procedur przez państwową
służbę hydrologiczno-meteorologiczną oraz przez państwową służbę
hydrogeologiczną jest Skarb Państwa.
2. W imieniu Skarbu Państwa informacją, o której mowa w
ust. 1, rozporządzają, odpowiednio - Instytut Meteorologii i Gospodarki
Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny.
3. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej jest obowiązany
udostępniać nieodpłatnie informacje o stanie atmosfery i hydrosfery,
przetwarzane na podstawie standardowych procedur, organom władzy
publicznej oraz właścicielom wód lub działającym w ich imieniu
zarządcom.
4. Państwowy Instytut Geologiczny jest obowiązany udostępniać
nieodpłatnie zebrane informacje o stanie zasobów wód
podziemnych, przetwarzane na podstawie standardowych procedur, organom
władzy publicznej.
5. Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, udostępnia się w zakresie niezbędnym do wykonania zadań ustawowych.
6. Udostępnione informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, nie mogą być przekazywane.
7. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy
Instytut Geologiczny mogą sprzedawać informacje, o których mowa
w ust. 1, innym odbiorcom niż określeni w ust. 3 i 4; wpływy z tego
tytułu stanowią dochód budżetu państwa.
8. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy
Instytut Geologiczny mogą sprzedawać informacje przetworzone na
podstawie procedur niestandardowych; wpływy z tego tytułu stanowią
odpowiednio przychód tych Instytutów.
9. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze
rozporządzenia, standardowe i niestandardowe procedury przetwarzania
informacji posiadanych przez państwową służbę
hydrologiczno-meteorologiczną oraz państwową służbę hydrogeologiczną,
uwzględniając w wykazie rodzaje i nazwy procedur właściwe dla każdej ze
służb.
Art. 111. 1. Informacje zebrane i przetworzone
na podstawie standardowych procedur przez państwową służbę
hydrologiczno-meteorologiczną oraz państwową służbę hydrogeologiczną
publikuje się w komunikatach, biuletynach lub rocznikach.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze
rozporządzenia, podmioty, którym państwowa służba
hydrologiczno-meteorologiczna oraz państwowa służba hydrogeologiczna są
obowiązane przekazywać komunikaty, biuletyny oraz ostrzeżenia przed
żywiołowym działaniem sił przyrody oraz przed suszą, świadczyć osłonę
hydrologiczno-meteorologiczną, a także sposób i częstotliwość
przekazywania tych informacji, kierując się względami bezpieczeństwa
państwa oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia.
Rozdział 3. Planowanie w gospodarowaniu wodami
Art. 112. Planowanie w gospodarowaniu wodami służy programowaniu i koordynowaniu działań mających na celu:
1) osiągnięcie lub utrzymanie co najmniej
dobrego stanu ekologicznego wód oraz ekosystemów od wody
zależnych,
2) poprawę stanu zasobów wodnych,
3) poprawę możliwości korzystania z wód,
4) zmniejszanie ilości wprowadzanych do
wód lub do ziemi substancji i energii mogących negatywnie
oddziaływać na wody,
5) poprawę ochrony przeciwpowodziowej.
Art. 113. 1. Planowanie w gospodarowaniu wodami obejmuje:
1) plany gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy,
2) plany ochrony przeciwpowodziowej oraz
przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze państwa, z uwzględnieniem
podziału na obszary dorzeczy,
3) plany ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego,
4) warunki korzystania z wód regionu wodnego,
5) sporządzane w miarę potrzeby warunki korzystania z wód zlewni.
2. Plany, o których mowa w ust. 1 pkt 1, weryfikuje się co 6 lat.
Art. 114. 1. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza uwzględnia w szczególności:
1) cele i zadania w zakresie
gospodarowania wodami na obszarze dorzecza uwzględniające potrzeby
ludności, przemysłu, rolnictwa, rybactwa, umożliwiające powiększenie
zasobów wodnych oraz uzyskanie i utrzymanie ich dobrego stanu
ekologicznego,
2) sposoby osiągnięcia celów, o
których mowa w pkt 1, oraz harmonogram realizacji działań,
3) nakłady niezbędne dla osiągnięcia celów, o których mowa w pkt 1,
4) sposoby i źródła finansowania ustalonych zadań.
2. Plan, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) analizę stanu dorzecza, uwzględniającą:
a) geograficzną i geologiczną charakterystykę obszaru dorzecza,
b) hydrograficzne charakterystyki obszaru dorzecza,
c) charakterystykę demograficzną obszaru dorzecza,
d) charakterystykę
wykorzystania powierzchni ziemi oraz działalności gospodarczej na
obszarze dorzecza,
e) przegląd
wpływu działalności człowieka na środowisko na obszarze dorzecza,
wskazanie obszarów chronionych, ustanowionych na podstawie
ustawy oraz przepisów o ochronie przyrody,
2) przedsięwzięcia służące ochronie
zasobów wodnych, ujęte w szczegółowe programy dotyczące
zasobów wodnych:
a) wykorzystywanych
do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,
b) wykorzystywanych do urządzania kąpielisk,
c) przeznaczonych
do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz migracji
ryb,
3) programy eliminowania zanieczyszczenia
wód substancjami szczególnie szkodliwymi dla środowiska
wodnego z wykazu I oraz pogramy zmniejszania zanieczyszczenia
wód substancjami szczególnie szkodliwymi dla środowiska
wodnego z wykazu II, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1,
4) wykaz zbiorników wód
śródlądowych, dla których zasadna jest ochrona, o
której mowa w art. 59,
5) analizę ekonomiczną gospodarowania wodami na obszarze dorzecza.
3. Plan, o którym mowa w ust. 1, opracowuje się na
podstawie sporządzonych przez dyrektorów regionalnych
zarządów:
1) analiz stanu zasobów wodnych w regionach wodnych,
2) analiz ekonomicznych gospodarowania wodami w regionach wodnych,
3) wykazów wód
powierzchniowych i podziemnych wykorzystywanych do zaopatrzenia
ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,
4) wykazu wód powierzchniowych
wykorzystywanych do celów rekreacyjnych, a w
szczególności do kąpieli,
5) wykazu wód powierzchniowych
przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków
oraz umożliwiających migrację ryb,
6) wykazu wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych.
4. Plan, o którym mowa w ust. 1, stanowi podstawę do
opracowywania warunków korzystania z wód regionu wodnego.
Art. 115. 1. Warunki korzystania z wód regionu wodnego obejmują:
1) aktualny stan ilościowy i jakościowy
zasobów wód powierzchniowych i podziemnych regionu
wodnego oraz aktualny stan ekosystemów wodnych i od wody
zależnych, wynikający z dotychczasowego użytkowania zasobów
wodnych i gospodarki przestrzennej,
2) perspektywiczny stan ilościowy i
jakościowy zasobów wód powierzchniowych i podziemnych
oraz perspektywiczny stan ekosystemów wodnych i od wody
zależnych na obszarze regionu wodnego, wynikający z planu, o
którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1,
3) wymagania dotyczące jakości wody, wynikające z ustawy,
4) ustalenia planów zagospodarowania przestrzennego,
5) ustalenia zawarte w dokumentacji
hydrogeologicznej szczególnie dotyczącej określenia
zasobów wód podziemnych oraz wyznaczenia głównych
zbiorników wód podziemnych,
6) ustalenia zawarte w obowiązujących
pozwoleniach wodnoprawnych - z uwzględnieniem podziału na zlewnie.
2. Warunki korzystania z wód regionu wodnego mogą określać
ograniczenia w korzystaniu z wód regionu lub jego części,
niezbędne dla osiągnięcia celów ustalonych w planie, o
którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, a w szczególności
ograniczenia w zakresie:
1) pobierania wód powierzchniowych lub podziemnych,
2) wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi,
3) wprowadzania substancji szczególnie
szkodliwych dla środowiska wodnego do wód, ziemi lub urządzeń
kanalizacyjnych,
4) lokalizowania nowych urządzeń wodnych.
Art. 116. 1. Warunki korzystania z wód
zlewni sporządza się dla obszarów, dla których w wyniku
ustaleń planu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1 i 4,
konieczne jest określenie szczególnych zasad ochrony
zasobów wodnych, a zwłaszcza ich ilości i jakości, w celu
osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego.
2. Warunki korzystania z wód zlewni zawierają odpowiednio dane, o których mowa w art. 115.
Art. 117. 1. Plany ochrony przeciwpowodziowej
oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze państwa powinny
uwzględniać w szczególności:
1) powiększenie dyspozycyjnych zasobów wodnych oraz rezerw pojemności powodziowej,
2) poprawę gospodarowania rezerwami pojemności retencyjnej oraz powodziowej,
3) kształtowanie dolin rzecznych oraz wykorzystanie naturalnej retencji,
4) budowę oraz rozbudowę lub przebudowę urządzeń wodnych.
2. Plany ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego powinny
uwzględniać ustalenia planów, o których mowa w ust. 1,
oraz dokumentów, o których mowa w art. 82.
Art. 118. Ustalenia planów, o których
mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1 i 2, uwzględnia się w strategii rozwoju
kraju, strategii rozwoju województwa oraz w planach
zagospodarowania przestrzennego województwa, a ustalenia
planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 3, w
miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.
Art. 119. Plany, o których mowa w art. 113
ust. 1 pkt 1 i 2, opracowuje Prezes Krajowego Zarządu w uzgodnieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, a zatwierdza Rada
Ministrów.
Art. 120. Warunki korzystania z wód regionu
wodnego oraz warunki korzystania z wód zlewni ustala, w drodze
rozporządzenia, dyrektor regionalnego zarządu, po ich uzgodnieniu z
Prezesem Krajowego Zarządu, kierując się ustaleniami planu, o
którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, oraz potrzebą osiągnięcia
celów, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1, a także
aktualnym i perspektywicznym stanem zasobów wodnych i możliwości
korzystania z nich.
Art. 121. Minister właściwy do spraw gospodarki
wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i tryb
opracowywania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy
oraz warunków korzystania z wód regionu wodnego,
uwzględniając szczegółowy zakres informacji koniecznych do
sporządzania planów, sposób ich wykorzystania i
przetwarzania, metodykę dokonania analizy stanu dorzecza, tryb
opracowywania dokumentacji, metodykę ustalania celów
środowiskowych i przygotowywania programów ochrony wód,
oraz częstotliwości weryfikacji pozyskiwanych informacji i
sporządzanych dokumentów, kierując się zasadami i potrzebami
ochrony wód ustalonymi w ustawie.
Rozdział 4. Pozwolenia wodnoprawne
Art. 122. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozwolenie wodnoprawne jest wymagane na:
1) szczególne korzystanie z wód,
2) regulację wód oraz zmianę
ukształtowania terenu na gruntach przylegających do wód, mającą
wpływ na warunki przepływu wody,
3) wykonanie urządzeń wodnych,
4) rolnicze wykorzystanie ścieków, w zakresie nieobjętym zwykłym korzystaniem z wód,
5) długotrwałe obniżenie poziomu zwierciadła wody podziemnej,
6) piętrzenie wody podziemnej,
7) gromadzenie ścieków oraz
odpadów w obrębie obszarów górniczych utworzonych
dla wód leczniczych,
8) odwodnienie obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych,
9) wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów,
10) wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków
zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska
wodnego określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1.
2. Pozwolenie wodnoprawne jest wymagane również na:
1) gromadzenie ścieków, a także innych
materiałów, prowadzenie odzysku lub unieszkodliwianie
odpadów,
2) wznoszenie obiektów budowlanych oraz wykonywanie innych robót,
3) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku, innych
materiałów oraz ich składowanie - na obszarach
bezpośredniego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano decyzje, o
których mowa w art. 40 ust. 3 i art. 83 ust. 2 pkt 1.
3. Pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z
wód jest jednocześnie pozwoleniem na wykonanie urządzeń wodnych
służących do tego korzystania.
4. Pozwolenia wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do
wód wydawane są z uwzględnieniem postanowień rozdziałów
1-4 w dziale IV tytułu III ustawy - Prawo ochrony środowiska.
Art. 123. 1. Jeżeli o wydanie pozwolenia
wodnoprawnego ubiega się kilka zakładów, których
działalność wzajemnie się wyklucza z powodu stanu zasobów
wodnych, pierwszeństwo w uzyskaniu pozwolenia mają zakłady zaopatrujące
w wodę ludność, następnie - zakłady, których korzystanie z
wód przyczyni się do zwiększenia naturalnej lub sztucznej
retencji wód lub poprawy stosunków biologicznych w
środowisku wodnym.
2. Pozwolenie wodnoprawne nie rodzi praw do nieruchomości i
urządzeń wodnych koniecznych do jego realizacji oraz nie narusza prawa
własności i uprawnień osób trzecich przysługujących wobec tych
nieruchomości i urządzeń. Informację tej treści zamieszcza się w
pozwoleniu wodnoprawnym.
3. Wnioskodawcy, który nie uzyskał praw do nieruchomości
lub urządzeń koniecznych do realizacji pozwolenia wodnoprawnego, nie
przysługuje roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z
otrzymaniem pozwolenia.
Art. 124. Pozwolenie wodnoprawne nie jest wymagane na:
1) uprawianie żeglugi na śródlądowych drogach wodnych,
2) holowanie oraz spław drewna,
3) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku, innych
materiałów oraz wycinanie roślin w związku z utrzymywaniem
wód, szlaków żeglownych oraz remontem urządzeń wodnych,
4) wykonanie pilnych prac zabezpieczających w okresie powodzi,
5) wykonanie studni o głębokości do 30 m na potrzeby zwykłego korzystania z wód,
6) odwadnianie obiektów lub
wykopów budowlanych, jeżeli zasięg leja depresji nie wykracza
poza granice terenu, którego zakład jest właścicielem,
7) rybackie korzystanie ze śródlądowych
wód powierzchniowych.
Art. 125. Pozwolenie wodnoprawne nie może naruszać:
1) ustaleń warunków korzystania z
wód regionu wodnego lub warunków korzystania z wód
zlewni,
2) ustaleń miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu,
3) wymagań ochrony zdrowia ludzi, środowiska
oraz dóbr kultury wpisanych do rejestru zabytków,
wynikających z odrębnych przepisów.
Art. 126. Wydania pozwolenia wodnoprawnego odmawia się, jeżeli:
1) projektowany sposób korzystania
z wody narusza ustalenia dokumentów, o których mowa w
art. 125 pkt 1 i 2, lub nie spełnia wymagań, o których mowa w
art. 125 pkt 3,
2) projektowany sposób korzystania z wody
dla celów energetyki wodnej nie zapewni wykorzystania potencjału
hydroenergetycznego w sposób technicznie i ekonomicznie
uzasadniony.
Art. 127. 1. Pozwolenie wodnoprawne wydaje się, w drodze decyzji, na czas określony.
2. Pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z
wód wydaje się na okres nie krótszy niż 10 lat, z
zastrzeżeniem ust. 3 i 4, chyba że zakład ubiegający się o pozwolenie
wnosi inaczej.
3. Pozwolenie wodnoprawne dotyczące wprowadzania do wód,
ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających
substancje niebezpieczne określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1
wydaje się na okres nie dłuższy niż 4 lata.
4. Pozwolenie na wycinanie roślin oraz wydobywanie kamienia,
żwiru, piasku oraz innych materiałów z wód lub z
obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią wydaje się na okres
nie dłuższy niż 5 lat.
5. Obowiązek ustalenia czasu obowiązywania nie dotyczy pozwoleń wodnoprawnych na wykonanie urządzeń wodnych.
6. Informację o wszczęciu postępowania wodnoprawnego właściwy organ podaje do publicznej wiadomości.
Art. 128. 1. W pozwoleniu wodnoprawnym ustala
się cel i zakres korzystania z wód, warunki wykonywania
uprawnienia oraz obowiązki niezbędne ze względu na ochronę
zasobów środowiska, interesów ludności i gospodarki, a w
szczególności:
1) ilość pobieranej wody,
2) ograniczenia wynikające z konieczności zachowania przepływu nienaruszalnego,
3) sposób gospodarowania wodą,
4) ilość, stan i skład ścieków
wykorzystywanych rolniczo oraz wprowadzanych do wód, do ziemi
lub do urządzeń kanalizacyjnych, a w przypadku ścieków
przemysłowych, jeżeli jest to uzasadnione, dopuszczalne ilości
zanieczyszczeń, zwłaszcza ilości substancji szczególnie
szkodliwych dla środowiska wodnego, wyrażone w jednostkach masy
przypadających na jednostkę wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa
lub powstającego produktu,
5) terminy pobierania i odprowadzania wody
oraz wprowadzania ścieków dla zakładów, których
działalność cechuje się sezonową zmiennością,
6) usytuowanie, warunki wykonania
urządzenia wodnego, charakterystyczne rzędne piętrzenia oraz przepływy,
7) obowiązki wobec innych zakładów
posiadających pozwolenie wodnoprawne, uprawnionych do rybactwa oraz
osób narażonych na szkody w związku z wykonywaniem tego
pozwolenia wodnoprawnego,
8) niezbędne przedsięwzięcia ograniczające negatywne oddziaływanie na środowisko,
9) sposób i zakres prowadzenia
pomiarów ilości i jakości pobieranej wody, ścieków
wprowadzanych do wód, do ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych
oraz wykorzystywanych rolniczo, a także sposób postępowania w
przypadku uszkodzenia urządzeń pomiarowych,
10) prowadzenie okresowych pomiarów wydajności i poziomu zwierciadła wody w studni,
11) sposób postępowania w przypadku rozruchu,
zatrzymania działalności bądź awarii urządzeń istotnych dla realizacji
pozwolenia, a także rozmiar i warunki korzystania z wód oraz
urządzeń wodnych w tych sytuacjach wraz z maksymalnym, dopuszczalnym
czasem trwania tych warunków,
12) zasięg obszaru objętego zakazem, o którym mowa w art. 65 ust. 1 pkt 3.
2. W razie potrzeby w pozwoleniu wodnoprawnym dodatkowo ustala się obowiązek:
1) prowadzenia pomiarów jakości
wód podziemnych oraz wód płynących poniżej i powyżej
miejsca zrzutu ścieków, z określeniem częstotliwości i metod
tych pomiarów,
2) prowadzenia badań ścieków
przeznaczonych do rolniczego wykorzystania, a w uzasadnionych
przypadkach także badań zawartości metali ciężkich w glebie na
obszarach, na których rolniczo wykorzystuje się ścieki,
3) wykonania robót lub
uczestniczenia w kosztach utrzymania urządzeń wodnych, stosownie do
odnoszonych korzyści,
4) wykonania robót lub
uczestniczenia w kosztach utrzymania wód, stosownie do
zwiększenia tych kosztów w wyniku realizacji tego pozwolenia,
5) odtworzenia retencji przez budowę
służących do tego celu urządzeń wodnych lub realizację innych
przedsięwzięć, jeżeli w wyniku realizacji pozwolenia wodnoprawnego
nastąpi zmniejszenie naturalnej lub sztucznej retencji wód
śródlądowych,
6) wykonania przedsięwzięć służących
zarybianiu wód powierzchniowych lub uczestniczenia w kosztach
tych przedsięwzięć, jeżeli w wyniku realizacji pozwolenia wodnoprawnego
nastąpi zmniejszenie populacji ryb lub utrudnienie ich migracji.
3. Integralną część pozwolenia wodnoprawnego na korzystanie z
wód powierzchniowych za pomocą urządzeń do jej piętrzenia lub na
zależne od siebie korzystanie z wód przez kilka zakładów
stanowi instrukcja gospodarowania wodą, zatwierdzona w tym pozwoleniu
lub odrębnej decyzji przez organ wydający pozwolenie.
4. Integralną część pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzeń
melioracji wodnych stanowi instrukcja utrzymywania systemu tych
urządzeń, zatwierdzona w tym pozwoleniu lub odrębnej decyzji przez
organ wydający pozwolenie.
Art. 129. Na szczególne korzystanie z
wód przez zakład pobierający wodę a następnie wprowadzający
ścieki do wód lub do ziemi wydaje się jedno pozwolenie
wodnoprawne.
Art. 130. 1. Na wspólne korzystanie z
wód przez kilka zakładów może być wydane jedno pozwolenie
wodnoprawne.
2. Zakłady, o których mowa w ust. 1, występują z wnioskiem
o pozwolenie wodnoprawne, wskazując jeden z tych zakładów jako
zakład główny.
3. Urządzenia wodne służące do wspólnego korzystania z wód utrzymuje zakład główny.
4. Rozliczenie finansowe zakładu głównego z pozostałymi
zakładami, posiadającymi wspólne pozwolenie wodnoprawne, w
sprawie opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar
pieniężnych ponoszonych na podstawie ustawy - Prawo ochrony środowiska
następuje na podstawie umowy.
Art. 131. 1. Pozwolenie wodnoprawne wydaje się na wniosek.
2. Do wniosku dołącza się:
1) operat wodnoprawny, zwany dalej "operatem",
2) decyzję o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów
jest ona wymagana; jeżeli decyzja ta nie jest wymagana - wypis i wyrys
z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli plan ten
został sporządzony,
3) opis prowadzenia zamierzonej działalności sporządzony w języku nietechnicznym.
3. Do wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie
do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje
szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone na
podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, oprócz odpowiednich
dokumentów, o których mowa w ust. 2, dołącza się zgodę
właściciela tych urządzeń.
4. Pozwolenie wodnoprawne na wykonanie urządzeń wodnych może być
wydane na podstawie projektu tych urządzeń, jeżeli projekt ten
odpowiada wymaganiom operatu, o którym mowa w art. 132.
Art. 132. 1. Operat sporządza się w formie opisowej i graficznej.
2. Część opisowa operatu zawiera:
1) oznaczenie zakładu ubiegającego się o wydanie pozwolenia, jego siedziby i adresu,
2) wyszczególnienie:
a) celu i zakresu zamierzonego korzystania z wód,
b) rodzaju urządzeń pomiarowych oraz znaków żeglugowych,
c) stanu prawnego
nieruchomości usytuowanych w zasięgu oddziaływania zamierzonego
korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych,
d) obowiązków
ubiegającego się o wydanie pozwolenia w stosunku do osób
trzecich,
3) charakterystykę wód objętych pozwoleniem wodnoprawnym,
4) ustalenia wynikające z warunków korzystania z wód regionu wodnego,
5) określenie wpływu gospodarki wodnej zakładu na wody powierzchniowe oraz podziemne,
6) sposób postępowania w przypadku
rozruchu, zatrzymania działalności bądź wystąpienia awarii, jak
również rozmiar i warunki korzystania z wód oraz urządzeń
wodnych w tych sytuacjach.
3. Część graficzna operatu zawiera:
1) plan urządzeń wodnych, naniesiony na
mapę sytuacyjno-wysokościową terenu z zaznaczonymi nieruchomościami,
usytuowanymi w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z
wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, z oznaczeniem
powierzchni nieruchomości oraz właścicieli, ich siedzib i
adresów,
2) zasadnicze przekroje podłużne i
poprzeczne urządzeń wodnych oraz koryt wody płynącej w zasięgu
oddziaływania tych urządzeń,
3) schemat rozmieszczenia urządzeń pomiarowych oraz znaków żeglugowych,
4) schemat funkcjonalny lub technologiczny urządzeń wodnych.
4. Operat, na którego podstawie wydaje się pozwolenie
wodnoprawne na pobór wód, oprócz odpowiednich
danych, o których mowa w ust. 2 i 3, zawiera:
1) określenie wielkości średniego dobowego
poboru wody z podaniem bilansu zapotrzebowania wody w okresie
obowiązywania pozwolenia wodnoprawnego,
2) opis techniczny urządzeń służących do poboru wody,
3) określenie rodzajów urządzeń służących do rejestracji oraz pomiaru poboru wody,
4) określenie zakresu i częstotliwości wykonywania wymaganych analiz pobieranej wody.
5. Operat, na podstawie którego wydaje się pozwolenie
wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód, ziemi lub do
urządzeń kanalizacyjnych, oprócz odpowiednich danych, o
których mowa w ust. 2 i 3, zawiera:
1) określenie ilości, stanu i składu
ścieków oraz przewidywanego sposobu i efektu ich oczyszczania,
2) opis instalacji i urządzeń służących do
gromadzenia, oczyszczania oraz odprowadzania ścieków,
3) określenie zakresu i częstotliwości
wykonywania wymaganych analiz odprowadzanych ścieków oraz
wód podziemnych lub wód powierzchniowych powyżej i
poniżej miejsca zrzutu ścieków,
4) opis urządzeń służących do pomiaru oraz
rejestracji ilości, stanu i składu odprowadzanych ścieków,
5) opis jakości wody w miejscu zamierzonego wprowadzania ścieków,
6) informację o sposobie zagospodarowania osadów ściekowych.
6. Operat, na podstawie którego wydaje się pozwolenie
wodnoprawne na rolnicze wykorzystanie ścieków, oprócz
odpowiednich danych, o których mowa w ust. 2 i 3, zawiera
określenie:
1) ilości, składu i rodzaju ścieków,
2) jednostkowych dawek ścieków i okresów ich stosowania,
3) powierzchni i charakterystyki
gruntów przeznaczonych do rolniczego wykorzystania
ścieków.
7. Operat, na podstawie którego wydaje się pozwolenie
wodnoprawne na piętrzenie wód powierzchniowych lub na zależne od
siebie korzystanie z wód przez kilka zakładów,
oprócz odpowiednich danych, o których mowa w ust. 2 i 3,
zawiera projekt instrukcji gospodarowania wodą, a operat, na podstawie
którego wydaje się pozwolenie wodnoprawne na wykonanie urządzeń
melioracji wodnych - projekt instrukcji utrzymywania systemu tych
urządzeń.
8. Do operatu, na podstawie którego wydaje się pozwolenie
wodnoprawne na pobór wód podziemnych oraz na odwodnienie
zakładu górniczego lub obiektu budowlanego za pomocą
otworów wiertniczych, dołącza się dokumentację hydrogeologiczną.
9. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego może
odstąpić od niektórych wymagań dotyczących operatu, z wyjątkiem
wymagań, o których mowa w ust. 8.
10. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi określi, w drodze
rozporządzenia, zakres instrukcji gospodarowania wodą i instrukcji
utrzymania systemów melioracyjnych, kierując się funkcją
urządzeń wodnych oraz koniecznością zaspokojenia potrzeb wodnych
korzystających z wód, stosownie do posiadanych przez nich
uprawnień.
Art. 133. 1. W przypadku naruszenia
interesów osób trzecich, zmiany sposobu użytkowania
wód w regionie wodnym lub zmiany uprawnień innego zakładu,
mających wpływ na wykonywanie pozwolenia wodnoprawnego, organ wydający
pozwolenie wodnoprawne może je odpowiednio zmienić, w
szczególności nakładając na zakład obowiązki, o których
mowa w art. 128 ust. 2, lub obowiązek:
1) wykonania ekspertyzy,
2) wykonania i utrzymywania urządzeń zapobiegających szkodom,
3) opracowania lub zaktualizowania
instrukcji gospodarowania wodą albo instrukcji utrzymywania systemu
urządzeń melioracji wodnych.
2. Zakład, który odnosi korzyści ze zmiany pozwolenia
wodnoprawnego na podstawie ust. 1, uczestniczy w kosztach zmiany tego
pozwolenia wodnoprawnego stosownie do uzyskanych korzyści.
3. Podziału kosztów, o których mowa w ust. 2,
dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia
wodnoprawnego.
Art. 134. 1. Następca prawny zakładu,
który uzyskał pozwolenie wodnoprawne, przejmuje prawa i
obowiązki wynikające z tego pozwolenia, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Jeżeli pozwolenie wodnoprawne dotyczy eksploatacji instalacji,
przejęcie praw i obowiązków wynikających z pozwolenia następuje
na zasadach określonych w ustawie - Prawo ochrony środowiska.
Art. 135. Pozwolenie wodnoprawne wygasa, jeżeli:
1) upłynął okres, na który było wydane,
2) zakład zrzekł się uprawnień ustalonych w tym pozwoleniu,
3) zakład nie rozpoczął wykonywania
urządzeń wodnych w terminie 2 lat od dnia, w którym pozwolenie
wodnoprawne na wykonanie tych urządzeń stało się ostateczne.
Art. 136. 1. Pozwolenie wodnoprawne można cofnąć lub ograniczyć bez odszkodowania, jeżeli:
1) zakład zmienia cel i zakres korzystania
z wód lub warunki wykonywania uprawnień ustalonych w pozwoleniu,
2) urządzenia wodne wykonane zostały
niezgodnie z warunkami ustalonymi w pozwoleniu wodnoprawnym lub nie są
należycie utrzymywane,
3) zakład nie realizuje obowiązków
wobec innych zakładów posiadających pozwolenie wodnoprawne,
uprawnionych do rybactwa oraz osób narażonych na szkody, albo
nie realizuje przedsięwzięć ograniczających negatywne oddziaływanie na
środowisko, ustalonych w pozwoleniu,
4) zasoby wód podziemnych uległy zmniejszeniu w sposób naturalny,
5) zakład nie rozpoczął w terminie
korzystania z uprawnień wynikających z pozwolenia wodnoprawnego, z
powodów innych niż określone w art. 135 pkt 3, lub nie korzystał
z tych uprawnień przez okres co najmniej 2 lat,
6) nastąpiła zmiana przepisów, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 3 i ust. 2.
2. Przeglądu ustaleń pozwoleń wodnoprawnych na pobór wody
lub wprowadzanie ścieków do wód, do ziemi lub urządzeń
kanalizacyjnych, a także realizacji tych pozwoleń właściwy organ
dokonuje co najmniej raz na 4 lata; w przypadku zaistnienia
okoliczności, o których mowa w ust. 1, właściwy organ z urzędu
może cofnąć lub ograniczyć pozwolenie wodnoprawne bez odszkodowania.
Art. 137. 1. Pozwolenie wodnoprawne można cofnąć
lub ograniczyć za odszkodowaniem, jeżeli jest to uzasadnione interesem
ludności, ochroną środowiska albo ważnymi względami gospodarczymi.
2. O odszkodowaniu orzeka, w drodze decyzji, organ właściwy do
cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia wodnoprawnego, na warunkach
określonych w ustawie.
3. Odszkodowanie przysługuje od:
1) starosty, z budżetu powiatu - jeżeli
cofnięcie lub ograniczenie pozwolenia jest uzasadnione interesem
ludności,
2) marszałka województwa, z budżetu
urzędu marszałkowskiego - jeżeli cofnięcie lub ograniczenie pozwolenia
jest uzasadnione ochroną środowiska,
3) tego, który odniesie korzyści z
cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia wodnoprawnego - jeżeli cofnięcie
lub ograniczenie pozwolenia wodnoprawnego jest uzasadnione ważnymi
względami gospodarczymi.
Art. 138. 1. Stwierdzenie wygaśnięcia, cofnięcie
lub ograniczenie pozwolenia wodnoprawnego następuje z urzędu lub na
wniosek strony, w drodze decyzji.
2. Decyzją o wygaśnięciu lub cofnięciu można nałożyć obowiązek
usunięcia negatywnych skutków w środowisku wynikających z
wykonywania pozwolenia wodnoprawnego lub powstałych w wyniku
działalności prowadzonej niezgodnie z warunkami określonymi w
pozwoleniu wodnoprawnym oraz określić zakres i termin wykonania tego
obowiązku.
Art. 139. 1. W decyzji stwierdzającej
wygaśnięcie lub cofnięcie pozwolenia wodnoprawnego można określić
obowiązki zakładu niezbędne do kształtowania zasobów wodnych, a
w szczególności zobowiązać zakład do usunięcia urządzeń wodnych
i innych obiektów, które zostały wykonane lub były
użytkowane na podstawie tego pozwolenia.
2. W przypadku wygaśnięcia lub cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego
urządzenia wodne lub ich części, których pozostawienie jest
niezbędne do kształtowania zasobów wodnych, z zastrzeżeniem ust.
3, mogą być przejęte bez odszkodowania na własność właściciela wody,
chyba że właściciel urządzenia wodnego, w terminie 6 miesięcy od dnia,
w którym decyzja o wygaśnięciu lub cofnięciu pozwolenia
wodnoprawnego stała się ostateczna, rozporządzi prawem własności tego
urządzenia.
3. Przepis ust. 2 nie dotyczy stawów oraz gruntów,
na których znajdują się urządzenia wodne, o których mowa
w ust. 2.
4. W decyzji stwierdzającej wygaśnięcie lub cofnięcie pozwolenia
wodnoprawnego orzeka się o niezbędności pozostawienia urządzenia
wodnego.
5. Przeniesienie prawa własności do urządzenia wodnego, o
którym mowa w ust. 2, następuje w drodze decyzji stanowiącej
podstawę dokonania wpisu właściciela urządzenia wodnego w księdze
wieczystej nieruchomości (zbiorze dokumentów).
Art. 140. 1. Organem właściwym do wydawania
pozwoleń wodnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 2, jest starosta,
wykonujący to zadanie jako zadanie z zakresu administracji rządowej.
2. Wojewoda wydaje pozwolenia wodnoprawne:
1) jeżeli szczególne korzystanie z
wód lub wykonywanie urządzeń wodnych jest związane z
przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko, dla
których obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie
środowiska, oraz z eksploatacją instalacji lub urządzeń wodnych na
terenach zakładów w rozumieniu ustawy - Prawo ochrony środowiska
zaliczanych do tych przedsięwzięć,
2) na wykonanie urządzeń wodnych zabezpieczających przed powodzią,
3) na przerzuty wody,
4) na wprowadzanie do wód
powierzchniowych substancji chemicznych hamujących rozwój
glonów,
5) o których mowa w art. 122 ust. 2,
6) jeżeli szczególne korzystanie z
wód lub wykonanie urządzeń wodnych odbywa się na terenach
zamkniętych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo ochrony
środowiska.
3. Organ właściwy do wydawania pozwolenia wodnoprawnego jest
właściwy w sprawach stwierdzenia wygaśnięcia, cofnięcia lub
ograniczenia tego pozwolenia, a także orzeczenia o przeniesieniu prawa
własności urządzenia wodnego na własność właściciela wody.
Art. 141. Przepisy art. 122-140 dotyczące wykonywania
studni do poboru wód podziemnych nie naruszają przepisów
ustawy - Prawo geologiczne i górnicze.
Rozdział 5. Instrumenty ekonomiczne służące gospodarowaniu wodami
Art. 142. Instrumenty ekonomiczne służące gospodarowaniu wodami stanowią:
1) należności za korzystanie ze
śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych
stanowiących własność Skarbu Państwa, usytuowanych na
śródlądowych wodach powierzchniowych,
2) opłaty, o których mowa w art. 13 ust. 3,
3) opłaty, o których mowa w art. 20 ust. 10.
Art. 143. Należności za korzystanie ze
śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych
stanowiących własność Skarbu Państwa, usytuowanych na
śródlądowych wodach powierzchniowych, zwane dalej
"należnościami", uiszcza się za:
1) żeglugę oraz przewóz ludzi lub towarów obiektami pływającymi,
2) holowanie lub spław drewna,
3) korzystanie ze śluz lub pochylni.
Art. 144. 1. Z uiszczania należności zwolnione są:
1) łodzie sportowo-turystyczne i inne małe
statki (do 15 ton nośności); zwolnienie nie dotyczy należności za
korzystanie ze śluz lub pochylni,
2) statki jednostek organizacyjnych
właściciela wód lub urządzeń wodnych zlokalizowanych na wodach
oraz jednostek państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej,
3) statki jednostek sił zbrojnych,
jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych oraz jednostek
ratowniczych,
4) statki inspektoratów żeglugi śródlądowej,
5) statki Państwowej i Społecznej Straży Rybackiej,
6) statki urzędów morskich,
7) promy leżące w ciągach dróg publicznych.
2. Od uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i
szkół ponadgimnazjalnych ogólnokształcących i zawodowych
oraz od studentów szkół wyższych należności za śluzowanie
obniża się o połowę.
Art. 145. Należności za żeglugę statków
pasażerskich oraz wycieczkowych ustala się w zależności od ilości
miejsc pasażerskich i długości przebytej drogi w jednym rejsie, a za
żeglugę pustych statków towarowych oraz barek - za jeden
tonokilometr nośności wymierzonej.
Art. 146. 1. Należność za przewóz
towarów ustala się dla odcinków dróg wodnych w
zależności od masy przewożonych towarów i długości trasy; masę
towarów zaokrągla się do pełnych ton, a wysokość należności - do
pełnych dziesiątek groszy.
2. Jeżeli należność za przewóz towarów byłaby niższa
od należności za żeglugę pustego statku, należność ustala się jak za
przejazd pustego statku.
3. W śluzach wielostopniowych każdą komorę uznaje się za osobną śluzę.
Art. 147. 1. Należność za przewóz, holowanie lub spław drewna ustala się za tonokilometry.
2. Masę drewna ustala się na podstawie dokumentu przewozowego
wystawionego przez przewoźnika; jeżeli w dokumencie przewozowym nie
podano ilości metrów sześciennych drewna albo przewoźnik nie
wystawił dokumentu przewozowego, przyjmuje się, że 1 m3 drewna odpowiada 3,5 m2 powierzchni tratwy, co równa się masie 0,7 t.
Art. 148. Należność za korzystanie ze śluz lub
pochylni ustala się w zależności od rodzaju i wielkości statku oraz od
godzin korzystania z tych urządzeń: w godzinach od 700 do 1600 albo od 1600 do 700.
Art. 149. 1. Wysokość należności ustala
jednostka organizacyjna odpowiedzialna za utrzymanie odcinków
śródlądowych dróg wodnych lub urządzeń wodnych
stanowiących własność Skarbu Państwa, zwana dalej "właściwą jednostką
organizacyjną", na podstawie informacji składanej przez zakład
obowiązany do uiszczania należności, z zastrzeżeniem ust. 5.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać
dane dotyczące przewozów towarowych wyrażonych w
tonokilometrach, rejsów statków pasażerskich lub
wycieczkowych, rejsów pustych statków towarowych lub
barek, liczby śluzowań oraz przejść przez pochylnię, uwzględniając
odpowiednio art. 145-147.
3. Zakład, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do
składania informacji, o której mowa w ust. 2, właściwej
jednostce organizacyjnej w terminie do 15 dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym żegluga była wykonywana.
4. Jeżeli zakład nie złoży informacji w terminie, o którym
mowa w ust. 3, właściwa jednostka organizacyjna ustala wysokość
należności na podstawie własnych ustaleń.
5. Należności za korzystanie ze śluz lub pochylni przez statki, o
których mowa w art. 144 ust. 1 pkt 1, pobiera się bezpośrednio w
miejscu śluzowania lub przejścia przez pochylnię, z uwzględnieniem
zasady, o której mowa w art. 144 ust. 2; za pobraną należność
wystawia się potwierdzenie uiszczenia należności.
Art. 150. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia:
1) odcinki dróg wodnych, o
których mowa w art. 146 ust. 1, kierując się infrastrukturą oraz
kosztami utrzymania tych dróg,
2) stawki należności,
3) jednostki organizacyjne, uprawnione do
pobierania należności oraz sposób ustalania i pobierania
należności,
4) wzór formularza do składania informacji, o której mowa w art. 149 ust. 2.
2. Realizując upoważnienie, o którym mowa w ust. 1,
minister będzie kierował się rodzajem i wielkością obiektów
pływających, masą przewożonych towarów, ilością miejsc
pasażerskich oraz nośnością wymierzoną, rodzajem i wielkością
obiektów pływających oraz porą korzystania z tych urządzeń,
uwzględniając komu zostało powierzone utrzymanie poszczególnych
odcinków śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń
wodnych, potrzebą jednolitego ujęcia w składanych informacjach danych
koniecznych do ustalenia należności, mając na względzie, że maksymalna
stawka należności za:
1) żeglugę pustych statków
towarowych i barek nie może być wyższa niż 0,5 gr za jeden tonokilometr
nośności wymierzonej, a statków pasażerskich i wycieczkowych -
2,5 gr za iloczyn jednego miejsca na statku i każdego kilometra
przebytej drogi wodnej,
2) przewóz towarów oraz
holowanie i spław drewna nie może być wyższa niż 2 gr za jeden
tonokilometr,
3) jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 7oo do 16oo
nie może być wyższa niż 2% najniższego wynagrodzenia za pracę
pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów
dla roku poprzedniego, a w godzinach od 16oo do 7oo - 4% tego wynagrodzenia.
Art. 151. 1. Stawki należności, o których
mowa w art. 150, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku
kalendarzowego podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi zmian
cen towarów i usług konsumpcyjnych planowanemu w ustawie
budżetowej na ten rok.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, nie
później niż do dnia 30 listopada każdego roku, w drodze
obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor
Polski", ogłasza wysokość stawek należności na rok następny.
Art. 152. Należności i opłaty, o których mowa
w art. 142, stanowią dochód środka specjalnego Prezesa Krajowego
Zarządu, przeznaczonego na:
1) utrzymanie katastru wodnego,
2) opracowanie planów gospodarowania wodami,
3) odbudowę ekosystemów
zdegradowanych przez niewłaściwą eksploatację zasobów wodnych.
Rozdział 6. Kataster wodny
Art. 153. 1. Kataster wodny jest
systemem informacyjnym o gospodarowaniu wodami, składającym się z
dwóch działów (Dział I i Dział II).
2. W Dziale I katastru wodnego gromadzi się i aktualizuje dane dotyczące
: 1) sieci hydrograficznej oraz hydrologicznych
i meteorologicznych posterunków obserwacyjno-pomiarowych,
2) zasobów wód podziemnych,
lokalizacji głównych zbiorników wód podziemnych
oraz sieci stacjonarnych obserwacji wód,
3) ilości i jakości zasobów wód powierzchniowych oraz podziemnych,
4) wielkości poboru wody powierzchniowej i podziemnej,
5) źródeł i charakterystyki zanieczyszczeń punktowych oraz obszarowych,
6) stanu biologicznego środowiska wodnego oraz terenów zalewowych,
7) obwodów rybackich oraz rybackiej przydatności wód (bonitacji),
8) użytkowania wód wraz z charakterystyką korzystania z wód,
9) pozwoleń wodnoprawnych,
10) urządzeń wodnych,
11) stref i obszarów ochronnych oraz
obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi, ustanowionych
na podstawie ustawy,
12) spółek wodnych.
3. Dział II katastru wodnego zawiera plany, o których mowa
w art. 113 ust. 1 pkt 1-3, oraz listy, o których mowa w art. 90
ust. 1 pkt 8 i w art. 92 ust. 3 pkt 14. 4. Źródłem danych
katastru wodnego w zakresie nieruchomości jest ewidencja gruntów
i budynków, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17
maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr
100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 110, poz. 1189).
Art. 154. 1. Kataster wodny, o którym
mowa w art. 153, prowadzi się dla obszaru państwa z uwzględnieniem
podziału państwa na obszary dorzeczy i regiony wodne. 2. Kataster
wodny dla obszaru państwa prowadzony jest przez Prezesa Krajowego
Zarządu i obejmuje dane określone w art. 153 ust. 2 pkt 1-3 i 10 oraz w
ust. 3. 3. Kataster wodny dla regionu wodnego prowadzony jest
przez dyrektora regionalnego zarządu i obejmuje dane określone w art.
153 ust. 2 i 3.
Art. 155. 1. Organy administracji publicznej,
jednostki badawczo-rozwojowe, a także zakłady oraz właściciele urządzeń
wodnych obowiązani są do nieodpłatnego przekazywania danych niezbędnych
do prowadzenia katastru wodnego.
2. Kataster wodny jest udostępniany do wglądu nieodpłatnie.
3. Wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów
oraz ich przesyłanie odbywa się na podstawie przepisów ustawy -
Prawo ochrony środowiska, regulujących zasady dostępu do informacji o
środowisku i jego ochronie.
Rozdział 7. Kontrola gospodarowania wodami
Art. 156. 1. Kontrola gospodarowania wodami dotyczy:
1) stanu realizacji planów i
programów dotyczących gospodarki wodnej, ustalonych na podstawie
ustawy,
2) korzystania z wód,
3) ochrony wód przed zanieczyszczeniem,
4) przestrzegania warunków ustalonych w decyzjach wydanych na podstawie ustawy,
5) utrzymania wód oraz urządzeń wodnych,
6) przestrzegania nałożonych na właścicieli gruntów obowiązków oraz ograniczeń,
7) przestrzegania warunków
obowiązujących w strefach i obszarach ochronnych ustanowionych na
podstawie ustawy,
8) stanu jakości wody ujmowanej do zaopatrzenia ludności oraz wody w kąpieliskach,
9) jakości wód przeznaczonych do
bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków w warunkach
naturalnych,
10) stężeń azotanów w wodach wrażliwych na
zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych,
11) przestrzegania warunków obowiązujących na
wałach przeciwpowodziowych oraz na obszarach bezpośredniego zagrożenia
powodzią,
12) stanu zabezpieczenia przed powodzią oraz przebiegu
usuwania skutków powodzi związanych z utrzymaniem wód
oraz urządzeń wodnych,
13) ustawiania i utrzymywania stałych urządzeń pomiarowych na brzegach i w wodach,
14) wykonywania w pobliżu urządzeń wodnych
robót lub czynności, które mogą zagrażać tym urządzeniom
lub spowodować ich uszkodzenie,
15) usuwania szkód związanych z ruchem zakładu górniczego w zakresie gospodarki wodnej.
2. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, wykonują odpowiednio
Prezes Krajowego Zarządu oraz dyrektorzy regionalnych zarządów,
z wyjątkiem kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 8, wykonywanej
przez Inspekcję Sanitarną, oraz kontroli, o której mowa w ust. 1
pkt 3, 9 i 10, wykonywanej przez Inspekcję Ochrony Środowiska.
3. Przepis ust. 2 nie narusza przepisów ustawy - Prawo
budowlane oraz przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o
Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106,
poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz.
943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109,
poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452, Nr 63, poz. 638 i 639, Nr 76,
poz. 811, Nr 100, poz. 1085 i Nr 110, poz. 1189).
Art. 157. 1. Kontrolę wykonują Prezes Krajowego
Zarządu, dyrektorzy regionalnych zarządów oraz upoważnieni przez
nich pracownicy, odpowiednio Krajowego Zarządu i regionalnych
zarządów, zwani dalej "inspektorami".
2. Przy wykonywaniu kontroli w zakresie gospodarki wodnej inspektor uprawniony jest do:
1) wstępu wraz z pracownikami
pomocniczymi, rzeczoznawcami i niezbędnym wyposażeniem przez całą dobę
na teren nieruchomości, na której znajdują się urządzenia wodne
lub prowadzona jest działalność związana z korzystaniem z wód,
2) przeprowadzania niezbędnych badań lub
wykonywania innych czynności kontrolnych w celu ustalenia, na terenie
kontrolowanej nieruchomości, przestrzegania warunków
wynikających z ustawy, a także stanu urządzeń wodnych,
3) żądania pisemnych lub ustnych
informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie
niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego,
4) żądania okazywania dokumentów i
udostępnienia wszelkich danych mających związek z problematyką
kontroli.
Art. 158. Kontrolowany z zachowaniem przepisów
o tajemnicy państwowej i służbowej oraz o zakwaterowaniu sił zbrojnych
jest obowiązany umożliwić inspektorowi przeprowadzenie kontroli, a w
szczególności umożliwić dokonanie czynności, o których
mowa w art. 157 ust. 2.
Art. 159. 1. Z czynności kontrolnych inspektor
sporządza protokół, którego jeden egzemplarz doręcza
kontrolowanemu zakładowi.
2. Protokół podpisują inspektor i upoważniony
przedstawiciel kontrolowanego, który może wnieść do protokołu
umotywowane zastrzeżenia i uwagi.
3. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez upoważnionego
przedstawiciela kontrolowanego, inspektor czyni o tym wzmiankę w
protokole, a odmawiający podpisu może w terminie 7 dni przedstawić
swoje stanowisko na piśmie odpowiednio Prezesowi Krajowego Zarządu lub
dyrektorowi regionalnego zarządu.
Art. 160. 1. Na podstawie ustaleń kontroli Prezes Krajowego Zarządu lub dyrektor regionalnego zarządu może:
1) wydać kontrolowanemu zarządzenie pokontrolne,
2) wystąpić do właściwego organu o
wszczęcie postępowania administracyjnego przewidzianego przepisami
ustawy.
2. Prezes Krajowego Zarządu oraz dyrektor regionalnego zarządu
może wystąpić z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania służbowego lub
innego przewidzianego prawem postępowania przeciwko osobom winnym
dopuszczenia do uchybień i powiadomienie, w określonym terminie, o
wynikach tego postępowania i podjętych działaniach.
Art. 161. 1. Prezes Krajowego Zarządu oraz
dyrektor regionalnego zarządu współdziałają w wykonywaniu
czynności kontrolnych z innymi organami kontroli, organami
administracji publicznej, organami obrony cywilnej oraz organizacjami
społecznymi.
2. Współdziałanie to obejmuje w szczególności:
1) rozpatrywanie wniosków o przeprowadzenie kontroli,
2) przekazywanie właściwym organom
administracji publicznej informacji o wynikach przeprowadzonych
kontroli,
3) wymianę informacji o wynikach kontroli,
4) współpracę ze Strażą Graniczną w
wykonywaniu kontroli w strefie nadgranicznej.
Art. 162. 1. Organ właściwy do wydania
pozwolenia wodnoprawnego wzywa zakład do usunięcia, w określonym
terminie, zaniedbań w zakresie gospodarki wodnej, w wyniku
których może powstać stan zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi
albo zwierząt bądź środowisku.
2. Jeżeli zaniedbania zakładu nie zostaną usunięte w określonym
terminie, organ, o którym mowa w ust. 1, może wydać decyzję o
unieruchomieniu zakładu lub jego części, do czasu usunięcia zaniedbań.
3. Podjęcie wstrzymanej działalności może nastąpić za zgodą
organu, o którym mowa w ust. 1, działającego w porozumieniu z
właściwym dyrektorem regionalnego zarządu, po stwierdzeniu, że usunięto
zaniedbania, o których mowa w ust. 1.
4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się, jeżeli zaniedbania,
o których mowa w ust. 1, dotyczą wprowadzania ścieków do
wód lub do ziemi.
Art. 163. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku
kontroli, iż woda w kąpielisku nie spełnia warunków, o
których mowa w art. 50 ust. 3, organ Inspekcji Sanitarnej orzeka
o zakazie kąpieli i powiadamia o tym miejscową ludność w sposób
zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.
2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień Inspekcji Sanitarnej, określonych w odrębnych przepisach.